My (not) so ordinary days

Ten wpis powstał w ramach wakacyjnego projektu Klubu Polki na Obczyźnie.

Na wstępie powiem tylko, że długo się zastanawiałam, czy wybrać Olsztyn, czy Cieszyn, ale jednak wygrał ten pierwszy.

Nie jest to moje miasto rodzinne, w Olsztynie urodził się i wychował mój mąż. Ja natomiast “odkryłam” go tak naprawdę, po naszym ślubie i bardzo szybko pokochałam. A za co, o tym zaraz napiszę.

Po pierwsze, Olsztyn ma przepiękną starówkę. Ilekroć bym tam nie była, zawsze zachwycam się widokiem zamku oraz pomnikiem Kopernika, z którym turyści robią sobie przeróżne, czasem dość czułe zdjęcia 😉

Zazwyczaj spacerujemy brzegiem rzeki Łyny, gdzie można też usiaść w jednym z wielu ogródków i wypić zimne, regionalne piwo.

Przy samym zamku lub na rynku głównym, w lecie odbywają się liczne imprezy, jak np. Olsztyńskie Lato Artystyczne.

Osoby żądne odrobiny zakupowych emocji mają do wyboru m.in. nowo powstałą Galerię Warmińską lub Galerię Aura.

Ale co dla mnie najlepsze i najfajniejsze w Olsztynie, to bliskość natury. Jezior przede wszystkim i lasów. W samym Olsztynie jest piękne i ogromne jezioro Ukiel przy którym właśnie odnowiono i przebudowano plażę miejską.

My natomiast w tym roku spędziliśmy część wakacji nad jeziorem Gim, które znajduje się ok 30km od Olsztyna w gminie Butryny. Uwielbiam to jezioro, ze względu na jego położenie pośrodku sosnowego lasu! Powiem szczerze, że dawno tak nie odpoczęłam, ale to akurat nie tylko zasługa wypoczynku na łonie natury, ale moich teściów, którzy nam ten odpoczynek umożliwili.

To czego na zdjęciach nie pokazałam, to to, że warmińskie lasy w lecie pełne są jagód a później grzybów. Tego, że na poza olsztyńskich polach dumnie przechadzają się bociany i żurawie (te drugie budziły mnie, gdy nocowaliśmy w Jonkowie). Tego, że na Warmii jest mnóstwo zabytków i skarbów kultury. A przede wszystkim ludzie. Ludzie, którzy są mili i uczynni, a przynajmniej ja na takich tam trafiłam.

Przepiękne zdjęcia Warmii można też zobaczyć na blogu Zbyszka, sama się często nimi zachwycam.

Na zakończenie dodam, że ten projekt dedykujemy akcji „AUTOSTOPEM DLA HOSPICJUM” – Przemek Skokowski wyruszył autostopem z Gdańska na Antarktydę, by zebrać 100 tys. zł. na Fundusz Dzieci Osieroconych oraz na rzecz dzieci z Domowego Hospicjum dla dzieci im. ks. E. Dutkiewicza SAC w Gdańsku. Na chwilę obecną brakuje 35 tys. Jeśli podoba Ci się nasz projekt, bardzo prosimy o wsparcie akcji dowolną kwotą.  Więcej info: https://www.siepomaga.pl/r/autostopemdlahospicjum