My (not) so ordinary days

Do Mdiny dotarliśmy już wieczorem, dlatego jedynymi otwartymi budynkami były głównie restauracje. Jakoś nieszczególnie mi to przeszkadzało, nie lubię tłumów, a w ten sposób mogliśmy na spokojnie poprzechadzać się po tych cudnych, wąskich uliczkach.

We reached Mdina in the evening, so the only buildings that were still open, were restaurants. I didn’t mind as I don’t like overcrowded places and we could have all these lovely, narrow streets for ourselves.

Kiedyś wspominałam, że Mdina przypomina mi Dubrovnik. To chyba te piękne budowle z piaskowca oraz wiszące w alejkach latarenki. Momentami doświadczałam swoistego Deja vu. Nie mogłam się powstrzymać od fotografowania tych wszystkich masywnych budynków, którym zachód słońca dodawał niesamowitego ciepła.

I mentioned before that Mdina reminds me of Dubrovnik. It seems to have similar limestone buildings and little lanterns hanging off the walls in the alleyways. I couldn’t stop taking pictures of all those grand buildings illuminated by the warmth of the sunset.

Z murów obronnych Mdiny można dojrzeć położoną nad morzem stolicę,Valettę

From the fortifications, you can see as far as to Valletta, the capital city of Malta.

 

Nie wiem, jak wam, ale z wszystkich maltańskich miast, które widziałam, Mdina podobała mi się najbadziej. Chętnie bym do niej wróciła. W następnym będzie o turystycznej atrakcji, która zarówno nam, jak i dzieciom bardzo przypadła do gustu, a mianowicie Popeye Village! 🙂

In my opinion, Mdina is the prettiest of all the Maltese towns we’ve seen. In my next post I’m going to write about the tourist attraction, us and our children really enjoyed – Popeye Village 🙂