My (not) so ordinary days

Opuściwszy Skógafoss ruszyliśmy w kierunku miejscowości Vik oraz jednej z najpiękniejszych czarnych, wulkanicznych plaży na świecie – Reynisfjara.

After visiting Skógafoss, we left towards Vik and one of the most beautiful black, volcanic beaches in the world – Reynisfjara.

Spędziliśmy sporo czasu, rzucając kamyki w rozszalałe fale oraz podziwiając bazaltowe jaskinie i twory blisko plaży.

We spent quite a lot of time throwing pebbles into the raging waves and admiring basalt caves and cliffs surrounding the beach.

Pobliskie klify oraz przylądek Dyrhólaey jest miejscem zamieszkiwanym przez maskonury. Niestety odbywał się własnie sezon gniazdowania tych ptaków i klif był zamkniety dla turystów. Udało nam się ustrzelić jednego z bardzo daleka, ale nawet używając obiektywu 200 mm, zdjęcie nie jest zbyt imponujące.

Cliffs nearby cape Dyrhólaey is inhabited by puffins, however it was a nesting season and the cliff was closed to the public. We tried to photograph one bird from a very long distance but even though we used 200 mm lens, the picture is not impressive.

Spójrzcie na te niesamowite formacje skalne!

Look at these rocks!

Największe wrażenie jednak, zrobiły na mnie skały Reynisdrangar, które jak głosi legenda są skamieniałymi trollami, które zaskoczyło słońce podczas, podczas wyciagania statku na brzeg.

I was really impressed by Reynisdrangar sea stacks.Legend says that the stacks originated when two trolls dragged a three-masted ship to land unsuccessfully and when daylight broke they became needles of rock.

Po zjedzeniu lunchu i zakupie pamiątek w postaci welnianych skarpetek w Viku, ruszyliśmy w kierunku Parku Narodowego Vatnajökull, gdzie zobaczyliśmy jeden z piękniejszych wodospadów Islandii. Zapraszam na następny post.

After having lunch and buying some woolen socks in Vik, we headed to Vatnajökull National Park, where we saw one of the most beautiful waterfalls in Iceland. You’ll read all about it in my next post.